Op zaterdag 2 april 2022 weten we welk boek bekroond wordt met de Woutertje Pieterse Prijs 2022. De voorbije zes weken werd in het radioprogramma De Taalstaat telkens één genomineerde bekendgemaakt. Dat leverde een prachtig lijstje op, waaruit het nog lastig kiezen kan worden.
Op zaterdag 2 april 2022 wordt de Woutertje Pieterseprijs uitgereikt in een speciale editie van De Taalstaat, die voor deze gelegenheid wordt omgedoopt tot de Kindertaalstaat. Het programma is te beluisteren op NPO Radio 1.
In afwachting van de bekendmaking, zet Uitgelezen de genomineerden nog eens op een rijtje.
Raoul Deleo‘s verhaal over de ontdekking van een nieuw werelddeel, Ultima Terra, leest onderhoudend, en de auteur speelt een fijn spel tussen werkelijkheid en verzinsel.
Maar het zijn de illustraties die je werkelijk van je sokken blazen. Het zijn verbluffend realistische tekeningen van onbestaande dieren die ontsproten zijn aan de ongebreidelde fantasie van de tekenaar. De illustraties zijn met uiterste precisie getekend, in prachtige kleuren en vol wonderlijke details.
Terra Ultima. De ontdekking van een onbekend continent is bovendien met de grootste zorg uitgegeven. Een lust voor het oog!
Lees onze recensie van Terra Ultima hier.
Lida Dijkstra kiest een verrassend maar interessant perspectief voor dit boek over het leven van Toetanchamon. In een stilistisch sterk prozagedicht laat ze zijn levensverhaal vertellen vanuit de blik van zijn oudere halfzusje en latere vrouw Anchesenamon, een intelligente en behoorlijk eigenzinnige en vrijgevochten koningsdochter.
De jonge Djenné Fila maakte verbluffende illustraties voor dit boek. Het kleurenpalet van overwegend diepe en donkere tinten bruin, blauw en groen tinten, dat is geïnspireerd op oud-Egyptische artefacten, vulde Fila aan met ingescand bladgoud, dat de prenten tegelijkertijd een extra schittering maar ook iets verweerds geeft. Het zijn weergaloze illustraties waarin de tijd van de oude Egyptenaren tot leven lijkt te komen, maar die ook iets fris en levendigs hebben.
Lees onze recensie van Schaduw van Toet hier.
Virussen, hun werking, het verschil tussen virussen en bacteriën, reproductiegetallen, RNA, DNA, superspreaders, immuniteit, de werking van vaccins: het is best ingewikkelde materie om uit te leggen aan jonge lezers. Marc ter Horst slaagt er in Viruswereld. Over snot en superspreaders met verve in. Terwijl hij strooit met weetjes en feitjes, maakt hij met treffende en heel verrassende voorbeelden, beelden en vergelijkingen de moeilijkste onderwerpen toch bevattelijk. Door zijn toegankelijke taal en zijn fijne humor leest dit zeer informatieve boek als een trein. De vele, kleine en grote, illustraties van Wendy Panders zorgen niet alleen voor grappige accenten, maar vullen de tekst op een uiterst verhelderende manier aan. Non-fictie van de bovenste plank!
Alles gaat fout in het leven van Joshua, hoofdpersonage in Erna Sassens young adult-roman Zonder titel. Hij is het contact verloren met Zivan, die al sinds de kleuterklas zijn boezemvriendin is en nu met haar familie is teruggekeerd naar Irak, zijn ouders zijn gaan scheiden, en tot overmaat van ramp is hij ‘cum laude’ overgegaan van havo naar vmbo, waar hij zich niet thuis voelt tussen de grofgebekte lefgozers.
De verhaallijnen zouden zomaar een melig probleemboek kunnen opleveren. Maar niet in de handen van Erna Sassen, die als geen ander de leefwereld van jongeren kan vatten in hun eigen taal, die vaak rauw, en altijd authentiek klinkt. Levensecht, vol scherpe en soms zwarte humor en hilarische scènes, met een diep doorvoeld verdriet, confronterend en altijd bloedeerlijk: Erna Sassen vertelt in dit boek een verhaal dat onder je vel kruipt. De schetsen die Joshua als uitlaatklep maakt, zijn prachtig getekend door Martijn van der Linden en zó naturel dat je er als lezer helemaal in meegaat dat ze van Joshua’s hand zijn.
Een verbijsterend goede young adult-roman!
Annet Schaap kreeg in 2018 de Woutertje Pieterse Prijs voor haar veelgeprezen kinderboek Lampje. Doet ze dat dit jaar over met de Meisjes. Zeven sprookjes, haar bundel met zeven verhalen die gebaseerd zijn op klassieke sprookjes van Grimm en Perrault. Schaap weet net genoeg elementen – en precies de juiste – uit de traditionele sprookjes te halen, zodat de verhalen voldoende herkenbaar blijven en zet die vervolgens helemaal naar haar hand.
De allergrootste troef van dit boek ligt in het heerlijke verteltalent en de grote stilistische zeggingskracht van Annet Schaap, die ze weliswaar heel anders maar even overtuigend inzet als in Lampje. Haar verhalen wemelen van de prachtige, poëtische, soms weemoedige, dan weer onheilspellende zinnen. De prachtige zwart-witillustraties roepen regelmatig eenzelfde unheimliche sfeer op als de verhalen.
Lees onze recensie van de Meisjes hier.
Londen, september 1940, een stad onder de terreur van de Blitz, bommen die je om de oren vliegen. Vier jongeren die elkaar in het gewone leven nooit ontmoet zouden hebben, maar nu elke nacht samen schuilen in de tunnels van de metro. En de zekerheid dat één van hen zal doodgaan – dat weten we al vanaf de eerste alinea.
De tunnel van Anna Woltz heeft het allemaal: onvergetelijke en levensechte personages, flink wat spanning, ingrijpende en dramatische gebeurtenissen barstensvol emotie, een ijzersterke opbouw, een behoorlijke portie humor, een hoge mate van gelaagdheid, veel warme menselijkheid, een weergaloze stijl en een hoop prachtige zinnetjes die je zo in een kadertje zou willen steken.
Een juweeltje van een coming of age-roman.
Lees onze recensie van De tunnel hier.
