Wervelend stapelverhaal

Op het schutblad van Een touw in de lucht van Mattias De Leeuw holt een wit hondje een berg op, met zijn neus in de lucht. Op de volgende pagina, de titelpagina, is te zien dat het hondje achter een rood touw aan zit, dat zomaar in de lucht lijkt te zweven. Dat touw is – letterlijke en figuurlijk – de rode draad doorheen dit woordenloze verhaal.

Doorheen het boek zweeft het touw boven een stedelijk landschap en op elke spread grijpt iemand het touw en gaat mee de lucht in. Een zwemster op een springplank, een als superheld verkleed jongetje, een glazenwasser, een aap uit de dierentuin en ten slotte een gevangene die zo zijn kans schoon ziet om van op het dak van de gevangenis te ontsnappen: allen klampen ze zich vast aan het rode touw. 

Ondertussen komen op de grond tal van reddingsoperaties tot stand, want met elke figuur die de lucht in gaat, schieten er meteen anderen, mensen en dieren, in actie om de meegesleurde te redden. Op die manier ontstaan al meteen twee stapelverhalen, in de lucht en op de grond, waar de stoet mensen, dieren en voertuigen pagina na pagina steeds bonter wordt.

Al die reddingsacties samen zorgen bovendien voor een heerlijke chaos, die Mattias De Leeuw in zijn bekende zwierige stijl, knap vorm geeft. Doordat hij voor elk personage (en de bijbehorende redders) een andere kleur gebruikt, blijft elke verhaallijn in het chaotische geheel tegelijk toch goed te volgen. Door al die verschillende verhaallijnen is er in elke prent van alles te ontdekken: de illustraties zitten vol leuke details, die bovendien veel ruimte laten voor de fantasie van de lezer. Bij elk detail kan weer een verhaal verzonnen worden. Wat doen al de verklede personages, van leeuwen en tijgers tot ridders en prinsessen, in de vreemde constructie met torens met kantelen en zwemparadijsglijbanen? Hoe zit het tussen de zwemster en de badmeester? En wat is er aan de hand met de leeuwenstandbeelden bij de ingang van de zoo, waarvan de koppen het avontuur met het rode touw lijken te volgen? Tussen al die verhalen door blijft ook het hondje van op de schutbladen achter het touw aan lopen. Op de laatst bladzijden heeft De Leeuw nog een verrassing in petto en ontdek je waar het mysterieuze rode touw vandaan komt.

Een touw in de lucht is een knap en wervelend kijkboek, waarin veel te ontdekken valt en waar de tekenstijl van De Leeuw, die losjes buiten de eigen lijntjes kleurt, voor heel veel vaart zorgt. Het rode leeslintje is een fijne knipoog naar de hoofdrolspeler in dit verhaal.